άλλη παγίδα

​

Μαζεύτηκαν ξανά οι λαοπλάνοι.

Συνήθες μέρος. Ίδια μέρα και ώρα.

Σκαρφαλώνουν στο βάθρο για να φαίνονται και ν' ακούγονται καθαρά.

Το βάθρο τους προσδίδει κύρος και σημαντικότητα.

Ψηλώνουν. Μέσα τους και έξω.

 

Γυρίζω την πλάτη. Απομακρύνομαι. Όχι τόσο πολύ που να χάσω την ασφάλεια της ομάδας. Ούτε τόσο λίγο που να χάσω τον εαυτό μου.

 

Κλείνω τ' αυτιά. Όχι με τα χέρια για να μην προκαλέσω. Κοιμίζω την ακοή μου ταξιδεύοντας με το μυαλό και σιγοτραγουδώντας. Τα όνειρα και η μουσική με ταξιδεύουν.

 

 

 

Ίσως έτσι γλιτώσω.